Η αδυναμία εφαρμογής του τελευταίου αντικαπνιστικού νόμου , που βεβαίως έχει καταλυθεί και ποδοπατηθεί, αποδεικνύει για μια ακόμη φορά την ανυποληψία του κράτους αλλά και των τοπικών Αρχών και υπηρεσιών που είναι επιφορτισμένες με την τήρηση του.
Το παθητικό κάπνισμα (και ότι αυτό προκαλεί ) δεν μπορεί να επιβάλλεται, σαν λογική πλειοψηφίας ,ούτε κάν στο επίπεδο παρέας . «Εφόσον οι περισσότεροι σε μια παρέα θέλουν το κάπνισμα, ας το υποστούν και οι υπόλοιποι».
Ούτε μπορεί να ισχύσουν λογικές «συμψηφισμού» και συμβιβασμού σαν αυτές που ακούσαμε από εκπροσώπους των καταστηματαρχών, ότι δηλαδή «πρέπει να λάβουμε υπόψη και τους καπνιστές » ή ότι « θα κλείσουν τα μαγαζιά μας ». Από πότε οι νόμοι και εν προκειμένω η δημόσια υγεία παζαρεύονται με βάση τις υπογραφές που θα συγκεντρώσει κάποιος ή τα επαγγελματικά συμφέροντα του και όχι το δημόσιο συμφέρον ..
Οι παλινωδίες της κυβέρνησης πριν από τις δημοτικές εκλογές και οι νέες υποχωρήσεις με τα «τσιγαρόσημα» και τις εξαιρέσεις επί πληρωμή το επιβεβαιώνουν με τον πιο θλιβερό τρόπο. Η νοοτροπία να αλλάζουμε τους νόμους, όχι γιατί είναι εσφαλμένοι, αλλά γιατί δεν μπορούμε να τους εφαρμόσουμε (!) είναι παλαιοκομματική και επικίνδυνη, καθώς ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου και σε άλλους τομείς.
Η χώρα μας πλεονεκτεί για το περιβάλλον της ,μπορεί και πρέπει να επιβάλει μια σύγχρονη αντικαπνιστική νομοθεσία.... Μπορούμε και σαν πολίτες να τα καταφέρουμε με την αυτοσυγκράτηση μας ,το σεβασμό στους άλλους και στους νόμους. Το αποτέλεσμα θα είναι θετικό για όλους. Το έδειξε η εμπειρία εφαρμογής αντικαπνιστικής νομοθεσίας σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες .
Τάκης Νικολακόπουλος
