Για το Ιαπωνικό δράμα ..........
Τα γεγονότα στην Ιαπωνία μας προβληματίζουν όλους. Τούτες τις ώρες η σκέψη μας είναι στους πολίτες που ζουν τραγικές στιγμές, μετά το σεισμό, το τσουνάμι και την αβεβαιότητα για ένα πυρηνικό όλεθρο .
Ακόμη περισσότερο σκεπτόμαστε τους λίγους εθελοντές που παραμένουν στο λαβωμένο FUKUSHIMA DAI ΙCHI προσπαθώντας να περιορίσουν την καταστροφή , ρίχνοντας νερό με πυροσβεστικές αντλίες στους υπέρθερμους αντιδραστήρες ,πράξη ηρωική ,λες και είναι εύκολο ν’ αντιμετωπίσεις ένα λιοντάρι με νεροπίστολα....
Φυσικά ,το θέμα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ιαπωνία, τη χώρα με τους νεκρούς της Hiroshima και του Nagasaki . Φαίνεται ότι στα 66 χρόνια που μεσολάβησαν χαλάρωσε η συνταγματική επιταγή για ειρηνισμό και στρατιωτικό αφοπλισμό , αλλά και οι έλεγχοι από τις τρείς αντιπυρηνικές αρχές της χώρας . Οι Ιάπωνες επέλεξαν τη χρήση πυρηνικής ενέργειας θυσιάζοντας στο βωμό της βιομηχανικής παραγωγής και του οικονομικού θαύματος , ακόμη και τον οφειλόμενο σεβασμό στους νεκρούς τους, τους πρώτους νεκρούς από πυρηνικά όπλα στην ιστορία της ανθρωπότητας.....
Το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία –τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές , δεν ξέρουμε την εξέλιξη του -αποτελεί σοβαρή προειδοποίηση για την Ευρώπη με τα 195 εν ενεργεία πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής (και 19 ακόμη υπό ίδρυση , μεταξύ των οποίων και στη σεισμογενή γειτονιά μας, όπου Τουρκία -ΑKKUYU- , Βουλγαρία -BELENE-, αλλά και Αλβανία και FYROM σχεδιάζουν νέα πυρηνικά εργοστάσια).
Θυμάμαι τα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση τις ατέλειωτες συζητήσεις για τα πλεονεκτήματα (χαμηλότατο κόστος της παραγόμενης KWh ) και τα μειονεκτήματα (ανασφαλείς εγκαταστάσεις έναντι φυσικών καταστροφών , μη ασφαλής διάθεση πυρηνικών αποβλήτων ) .Επιβεβαιώνονται λοιπόν τραγικά οι προειδοποιήσεις του αντιπυρηνικού κινήματος που διαχρονικά μιλούσε για το ότι η πυρηνική ηλεκτροπαραγωγή δεν είναι ασφαλής, ακόμη και στις πιο τεχνολογικά προηγμένες κοινωνίες .
Τώρα , 32 χρόνια μετά το Three Μile Island και 25 χρόνια μετά το Chernobyl, δικαιώνεται η άρνηση της τοπικής κοινωνίας και του Ελληνικού Αντιπυρηνικού Κινήματος (από το δημοκρατικό κέντρο έως την εξωκοινοβουλευτική αριστερά τότε) που απέτρεψε την κατασκευή του σχεδιασμένου από την κυβέρνηση Κ. Καραμανλή πυρηνικού εργοστάσιου στην Κάρυστο (1977/78).
Διαψεύδονται ομοίως με τον πιό τραγικό τρόπο πρόσφατοι ισχυρισμοί (της Ακαδημίας Αθηνών, κάποιων πολιτικών και τμήματος της πανεπιστημιακής και επιστημονικής κοινότητας) , που υπερθεμάτιζαν την πυρηνική ηλεκτροπαραγωγή στη χώρα μας, υποδεικνύοντας ως πρότυπο ασφάλειας τη σεισμογενή Ιαπωνία!!!!!!
Όλοι εμείς που βλέπουμε -δυστυχώς- να επιβεβαίωνονται οι φόβοι μας οφείλουμε τώρα , περισσότερο από ποτέ , να δουλέψουμε για Ελλάδα, Βαλκάνια και Ευρώπη απαλλαγμένες από πυρηνικά!!!
Τάκης Νικολακόπουλος
Αναρτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2011
